Het verdrag werd op 14 mei 1955 in de Poolse hoofdstad Warschau als reactie op het toetreden van de Bondsrepubliek Duitsland tot de NAVO ondertekend door de Sovjet-Unie, Albanië, Bulgarije, Roemenië, de DDR, Hongarije, Polen en Tsjecho-Slowakije. Daarmee waren op een na alle communistische staten in Oost-Europa lid: alleen Joegoslavië bleef erbuiten. Dat land had in april 1955 deelgenomen aan de Bandungconferentie, die in 1961 zou leiden tot de Beweging van Niet-Gebonden Landen.

De leden van het pact beloofden elkaar te verdedigen indien een of meer leden zouden worden aangevallen. Volgens het verdrag was de relatie tussen de ondertekenaars gebaseerd op onderlinge onafhankelijkheid en respect voor nationale soevereiniteit. Later zou dit in Hongarije en Tsjecho-Slowakije echter anders zijn.